Something small...

What if? 

What if not? 

What is that thing you all call love?

Doesn't matter..guess i won't believe anything you tell me now.. 

Doesn't matter..cause it's not something you can explain in a night.. 

Lucky the ones that came to this world..and left with knowing for good the meaning of that word..  

My wish is to become one of you...

Something reached me tonight..your words..they came to my mind 

Brought me that unusual feeling again.. 

Funny you..with those big eyes of yours that broke into my heart this night

brought a tear to my eye and a smile upon my face.. 

..just as big as yours..   

Words are not enough to thank the one that made you use them.. 

still..I hope they are tonight..

Μείνε μια στιγμή..

       

                                               I found you grieving in the grass

                                                              the sky bled watercolor blue
                                                              you seemed so simple, sure, and sad

                                                              so I sat down to grieve with you.... 

                                                           

     Τοίχος αδιαπέραστο τα λόγια που γεννά η λογική, 

                         δε πλησιάζεις άνθρωπο μ'αυτά, το τώρα γλιστρά απ'τα κρύα σου χέρια  και εσύ μονάχος  μένεις. 

                                                               

                 Τα λόγια της καρδιάς σου..τρεμοπαίζουν στα χείλη σου, γαληνεύουν τα μάτια σου 

                       ζεσταίνουν τα χέρια σου..θέλω να σ'ακούσω να τα λες..τα κρύα μου χέρια να κρατήσεις. 

                                                             

               Συμπλήρωσε την ύπαρξή  σου...απλά κάθισε κοντά όταν σε χρειάζομαι.. μεγάλο το δώρο

                    να σ' έχω κοντά, αν αγαπάς με τον τρόπο που αγαπώ κι εγώ τον κόσμο αυτό, 

            μη μου μιλήσεις γι'αυτόν, νιώσε τον μαζί μου, μη μας χωρέσεις σε λέξεις, 

άφησε μας να πλανιόμαστε...ξέρεις που θα μας βρείς..κάπου εκεί  

               πίσω απ'τους ανθρώπους που γελάνε..ταξιδεύουν  μαζί μας..περπατάνε..σκέφτονται..υπάρχουν. 

                     Μπροστά απ'τα δέντρα να τρέχουμε, σταμάτα εκεί μια στιγμούλα και στους σκληροτράχηλους κορμούς τους  ακούμπησε τα δάχτυλα σου.. 

 αγάπα αυτό που κρύβεται πίσω απο μια σκληρή επιφάνεια 

           και κοίτα με στα μάτια...νιώθω την αγάπη σου..νιώθω αυτό που τώρα αισθάνεσαι..  

είδες...δε χρείαστηκε να μιλήσεις. 

Αυτή είναι η πρώτη μας κουβέντα, θα την κρατήσω..δε θα την ξεχάσεις...  

    

                                       

                                                                                                           

                                                                

                                                   

                                                              

Η ομορφιά του θέλω!

Όταν μεγαλώσω θέλω να'χω ζήσει όσο περισσότερο γίνεται ως παιδί
να'χω γυρίσει τα σοκάκια της μικρής μου πόλης με τα όποια φιλαράκια  βρεθούν κοντά μου
να'χω αγκαλίασει τους αδικημένους και να'χω αντιπαραχθεί στους άδικους
να'χω πετάξει σε καθαρούς και συννεφιασμένους ουρανούς   
να'χω χαμογελάσει μέσα στον πόνο
και
να'χω κλάψει στη χαρά!
Όταν μεγαλώσω θα θέλω μια ζεστή αγκαλιά να με κάνει να νιώθω σα παιδί
ένα μέρος να αποκαλώ σπίτι
ένα δρόμο να γυρίζω απ΄τη δουλεία
αλλά πιο πολύ θα θέλω...
να μη ξεχάσω όλα εκείνα που με έκαναν να θέλω
να ζήσω τη ζωή αληθινά... 
κι είναι αυτή...η ομορφιά του θέλω!